موارد مصرف

گلوکوکورتیکوئید (ضد التهاب استنشاقی و موضعی).

   مكانيسم

تحریک سنتز آنزیم های مورد نیاز به منظور کاهش پاسخ التهابی.

   عوارض

سرگیجه،تب، دیس منوره، هایپرگلیسمی، گلوکوزوری، درد مفاصل و اندام ها، برونشیت، احتقان سینه، درماتیت تماسی آلرژیک، اریتما، بی حسی انگشتان، راش، عفونت های ثانویه، آتروفی پوست، سندروم کوشینگ، ساپرسیون محور آدرنال- هیپوفیز- هیپوتالاموس.

   ميزان مصرف

a) بهبود التهاب و خارش درماتوز پاسخ دهنده به کورتیکواستروئیدها: 2بار در روز بر روی سطح درگیر مالیده می شود. 

b) بهبود علائم رینیت آلرژیک و غیر آلرژیک فصلی و دائمی: 2 اسپری در هر سوراخ بینی 1بار در روز یا 1 اسپری در هر سوراخ بینی 2بار در روز. دوز نگهدارنده 1 اسپری در هر سوراخ بینی 1بار در روز می باشد. برای بهبود علائم فصلی 2اسپری در هر سوراخ بینی روزانه تجویز می شود. 

c) درمان نگهدارنده آسم به عنوان درمان پروفیلاکتیک: بزرگسالان و کودکان 12سال یا بیشتر: در بیمارانی که قبلا تنها تحت درمان با برونکودیلاتورها بوده اند، 88mcg آئروسل 2بار در روز تجویز می شود. بالاترین دوز توصیه شده 440mcg، 2 بار د روز می باشد. در بیماران تحت درمان قبلی با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، می توان 88-220mcg از آئروسل را 2 بار در روز تجویز کرد. بالاترین دوز توصیه شده 440mcg، 2 بار د روز می باشد. در بیماران تحت درمان قبلی با کورتیکواستروئیدهای خوراکی، 440mcg از آئروسل استنشاقی 2بار در روز استفاده می شود.

   تداخل

کتوکونازول ممکن ایت سبب افزایش سطح

خونی فلوتیکازون شود.